Dem şeşê sibat û sar
Sal 2023 û berbang
Kathêjmar 04.17
Bani li ser me
Di xew û xewna germ de
Ruxiya!
Di heman rojê de
Di kathêjmara 13.24\'i de
Dubare
Erdhejîya,
Ji banî ve
Li me asiman barbû.
Hawara me
Erş qelîşand
Lê dewleta hov
Li sewta me k\'erbû
Bo ku dijmin bû
Ne ji me û mirovatîyê re bû
Nehişte ku kes jî sewta me bibîhîsî,
Bi sedan hezaran
Di bin kavilan de mabûn
Hêza me nîn bû
Ku em vî barî rakin!
Hovan nehiştin ku
Alîkarî bigêhêje me
Bi qîrînên me
Tevî me
Di nav kavilan de
Dem bûhurî bi seaat û rojan
Cestên me vemirin..
Gîyanên ku wenda bûn çûn...
Em ên ku
Birindar û zindî man
Bê bijişk
Bê xwedi
Di nav xirban de
Di aresteyan de man.
Em nûka
Dilşewatin
Fena findin dihelin
Li hêlûna xwe digerin
Lê nîn e..
Di roja reş de man e
Hilweşîya kûçe û kolanên me
Cîhê me bê navnîşan e
Paşeroja me ne dîyar e
Li ber diyarê,
Kistikê
Semsurê,
Dilokê,
Amedê,
Meletê
Mereşê
Rihayê
Heta hetayî
Hetayê û hwd.
Ku di vê erdhejê de
Em ên ku bê dewletin,
Ji wê bonê bê pergalin,
Di vê sar û seqeme de
Bê kon,
Bê agir
Bê nan,
Bê av in
Zarokên me
Mirî
Bê perwerde,
Bê dayik û bav
Bê tendurîstî
Bekes mane
Di destê hovan de,
Em di kavilên erhejê de
Mirî
Birîndar
Tî û birçî
Û bi her avayî
Giyan didin
Derbeder in.
Li ser termên me
Dujmin duayan li xwe dike,
Ji ber mirina me
Cîhan
Sersaxîya
Dagirkerên me dike.
Li ser termê me,
Ala dagirkeran
Berz û pêl dikin.
Em jî netewe ne,
Kurdin,
Kurdistanin
Xwedî welat û al in
Ma kesk sor û zer
Sipî û gewhera me jî heye!
Êdi ne bes e!
Benî û genîya ku em tê de ne
Ev rewş,
Naşibe jîyan û diroka mirovatîyê.
Bo me,
Da ku ji van
Azar û derdan felatî pêdivê
Rızagarî û şoreşî,
Azadî û serxwebûn divê!
Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Nerina Azad'ın editöryal politikasını yansıtmayabilir.
